احساس کردم که زمان زیادی را صرف آماده شدن برای ورود به اتاق کردم، همانطور که داخل اتاقم بودم، اما این احتمالا به این دلیل است که من مجبور بودم دستکشهایم را چند بار تغییر دهم.

اما این یک قیمت کوچک برای پرداختن به یک دوربین دیجیتال 3.2 گیگاپیکسلی است که بزرگترین آن تاکنون ساخته شده است. این اندازه یک ماشین کوچک است که دارای یک کانال کانونی است. این دوربین دیجیتال در داخل تلسکوپ بزرگ نظرسنجی بزرگ، که در حال حاضر در دست ساخت است، زندگی می کند که در هوای خشکی قرون وسطی اندی در شیلی زندگی می کند. این دوربین به تلسکوپ اجازه می دهد تا به عنوان یک اندازه به عنوان برجسته ای کار کند: عکاسی ستاره ها هر شب به منظور ایجاد دو منظره کامل از آسمان نیمکره جنوبی در هفته. دانشمندان پشت این پروژه در پی درک ماهیت ماده تاریک، انرژی تاریک و دیگر اسرار نجومی هستند.

LSST پیشرفته ترین نظرسنجی از آسمان شب است. بر خلاف تلسکوپ فضایی هابل، که در اشیاء فردی و یا تکه های کوچک آسمان همپوشانی دارد، LSST یک فیلم از کل آسمان شب را ایجاد می کند. نور که ناگهان به نظر می رسد از تاریکی می تواند یک ابرنواختر باشد، و تغییرات دیگر می تواند نشان دهنده حضور داربست گرانشی اسرار آمیز جهان، به نام ماده تاریک، یا نیروی رانندگی آن جدا، به نام انرژی تاریک.

شما ممکن است تعجب کنید که این دوربین عکاسی دیجیتال چه چیزی را ایجاد می کند. این کمک می کند تا یک دوربین دیجیتال را به قطعات آن متصل کنید: یک لنز نور را به یک سنسور هدایت می کند، نور را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می کند و سپس به داده هایی که در کامپیوتر ذخیره می شود. حسگر دوربین iPhone شما در حدود 7 یا 12 مگا یا میلیون پیکسل است، در حالی که DSLR می تواند از 18 تا 50 مگاپیکسل باشد. LSST دارای 189 تراشه 16 مگاپیکسل است که همه آنها در یک صفحه کاملا صاف قرار دارند.

دوربین های خانگی به طور معمول سنسورهای CMOS را می گیرند، در حالی که LSST ها دستگاه های متصل کننده شارژ یا CCD هستند. آنها کمی متفاوت هستند: آشکارسازهای CMOS اساسا دارای سیم هایی هستند که الکترونها را در هر پیکسل ارسال می کنند، در حالی که CCD ها شارژ را به جایی که در تراشه خوانده می شوند، حرکت می دهند. CCD ها به طور سنتی گران تر و قدرت گرسنگی از سنسور CMOS هستند، اما آنها نیز کمتر سر و صدا و کمتر blips دروغ تجربه می کنند.

سنسورها به یک کریستت می آیند که آنها را در خلاء در دمای -100 درجه سانتیگراد (-150 درجه فارنهایت) نگه می دارد. این باعث جلوگیری از نویز می شود و از سنسور ها خنثی می شود؛ به همین دلیل ما مجبور بودیم لباس های اسم حیوان دست اموز را برداریم. سپس، آینه برای جمع آوری نور، که لنزها تمرکز است، وجود دارد. بزرگترین لنز LSST اندازه گیری 1.55 متر یا حدود 5 فوت است.

و آنها یک تارگت داده، شاید 15 ترابایت در هر شب تولید خواهند کرد. پردازنده های کامپیوتری این داده ها را در محل و فیبر نوری با سرعت بالا به کوه و به ایالات متحده می فرستند. داده های نهایی بلافاصله در دسترس هر کسی، حتی غیر دانشمندان خواهد بود.

اما LSST همه چیز را انجام نخواهد داد. هنگامی که چیزی جالب پیدا می کند، دیگر تلسکوپ ها، مانند کسانی که نور مادون قرمز یا ماوراء بنفش را جمع می کنند، می توانند در محل برای یادگیری بیشتر به دنبال آن باشند. این فقط یک ابزار است.

این یک دوربین دیجیتال در هر قسمتی از کلمه است - فقط شما نمیتوانید از شام خود عکس بگیرید.