به طور کلی می توان گفت عقاید جامعه شناسان موجب به وجود آمدن سه مکتب اصلی: کارکردگرایی، تضادگرایی و کنش متقابل شده که دو مکتب اول متعلق به جامعه شناسان جمع گرا می باشد.
* مکتب کارکردگرایی (Functionalism School):
تفکر کارکردگرایی در اصل به وسیله آگوست کنت معمول شد و سپس امیل دورکیم، رابرت مرتن و تالکوت پارسونز این مکتب را گسترش دادند (گیدنز، 1379: 755). این مکتب یکی از سه دیدگاه اصلی جامعه شناسی را تشکیل می دهد. پیروان این مکتب به جامعه به عنوان یک «کُل» یا مجموعه نگاه می کنند؛ مجموعه ای که از اجزاء و تکه های مختلف و متعدد تشکیل شده است و جمع این اجزاء، یعنی جامع سازمان ها و نهادهای یک جامعه یا اجتماع است که آن اجتماع را به وجود می آورد. از نگاه آنها، همین کُل یا اجتماع است که دارای اهمیت می باشد.